They don't make them like they used to - Οδός Νεφέλης '88

Οδός Νεφέλης ’88 – Χάρις Αλεξίου

Το album αυτό κυκλοφόρησε το 1995 και απαρτίζεται από 10 καινούργια τραγούδια που έγραψε η Χάρις Αλεξίου και 2 διασκευές.

Πρόκειται για έναν δίσκο που φέρνει τη χρυσή τομή στο ποιοτικό και το εμπορικό τραγούδι, μια που περιέχει τραγούδια με πολλή ψυχή και αλήθεια, τραγουδισμένα με τον μοναδικό τρόπο όπως μόνο η Χάρις Αλεξίου ξέρει και μπορεί, που όμως αγαπήθηκε πάρα πάρα πολύ από το κοινό, το οποίο επιβράβευσε τη δουλειά αυτή με πολλές πολλές δεκάδες χιλιάδες πωλήσεις!

Ο δίσκος ανοίγει με το τραγούδι ‘Προσευχή’ με την ανδρική χορωδία και την Χαρούλα να το αφιερώνει ‘στον Μάνο’ που αργότερα κατάλαβα ότι επρόκειτο για το γιο της. Πανέμορφο τραγούδι!

Στη συνέχεια έρχονται οι μεγάλες επιτυχίες ‘Μινοράκι’, ‘Οι φίλοι’, ‘Το νου μου εσυγύρισα’, ‘Ψυχές και σώματα’ και ‘Πανσέληνος’. Ειδικά τα ‘Μινοράκι’, ‘Οι φίλοι’ και η μαγική ‘Πανσέληνος’ είναι τραγούδια πλέον κλασικά και αγαπημένα των ραδιοφώνων, δικαιολογημένα βέβαια, μια που πρόκειται για τραγούδια με πανέμορφους στίχους και με μοναδική αμεσότητα.

Το τραγούδι ‘Σύννεφα’ είναι η μία από τις διασκευές του δίσκου και πρόκειται για ένα τραγούδι του Τσιτσάνη και είναι άλλο ένα τραγούδι που πιστεύω έγινε πάρα πολύ γνωστό.

Η δεύτερη διασκευή είναι το ‘Οι άνδρες περνούν μαμά (Les homes qui passent)’ και η πρώτη του εκτέλεση ανήκει στη Γαλλίδα Patricia Kaas (ναι, αυτή που εκπροσώπησε τη Γαλλία στη φετινή Eurovision) και δίνει με πολύ άμεσους στίχους πιστεύω τη σκληρή πραγματικότητα μιας γυναίκας που είδε τους άντρες της ζωής της να περνούν και να την αφήνουν μοναχή. Οι στίχοι στα ελληνικά είναι της Αλεξίου και πρέπει να βασίζονται κατά ένα μέρος τους στους γαλλικούς στίχους του τραγουδιού.

Για μένα όμως προσωπικά το τραγούδι που μίλησε μέσα μου από την πρώτη φορά που άκουσα το δίσκο ήταν το ‘Ο άνθρωπος του κάβου’. Το τραγούδι αυτό δεν έγινε ποτέ του επιτυχία και ίσως έτσι να το νιώθω πιο ‘προσωπικό’ ας πούμε, μια που δεν μου το πλάσαρε καμία εταιρεία ή κανένα ραδιόφωνο, αλλά το βρήκα και με βρήκε από μόνο του. Πρόκειται και πάλι για ένα τραγούδι που μιλά για τη μοναξιά μιας γυναίκας, αλλά μες στην ιστορία της βάζει έναν άλλο μοναχικό άνθρωπο, τον άνθρωπο του κάβου. Για μένα οι στίχοι, η πολλή απλή ενορχήστρωση και η ερμηνεία της Αλεξίου έφτιαξαν ένα από τα πιο σπαρακτικά τραγούδια της ζωής μου και το τραγούδι αυτό είναι που κάνει το δίσκο ‘Οδός Νεφέλης ‘88’ έναν δίσκο που όμοιός του δύσκολα θα ξαναβγεί κατά τη γνώμη μου.

Να προσθέσω ότι η έκδοση cd του δίσκου είναι πανέμορφη, σε δέσιμο βιβλίου σε χρώμα λευκό που κάνει το δίσκο ακόμη πιο ιδιαίτερο.

Θα κλείσω παραθέτοντας τους στίχους του ‘Ο άνθρωπος του κάβου’ αλλά και το σημείωμα της Χαρούλας στο βιβλιαράκι του δίσκου.

Ο άνθρωπος του κάβου

Πάνω σ' ένα μαύρο κάβο είν' το σπίτι του

μοναχός συντροφεμένος απ' τη λύπη του

Ήταν νέος, ήταν γέρος δε θυμάμαι πια

μα θυμάμαι πως μιλούσε μόνο στα πουλιά

Και κανένας δεν τον είχε κάνει φίλο του

πάντα μοναχός γυρνούσε με το σκύλο του

Κι όπως μάζευα κοχύλια κι άσπρα βότσαλα

ήρθαν κι έκατσαν κοντά μου δυο γλαρόπουλα

Μου 'παν να τον πλησιάσω που 'μαι μοναχή

να του φτιάξω μιαν αγάπη να μιλάει γι' αυτή

Μα η δικιά μου η αγάπη είναι η θάλασσα

για μοναδική μου φίλη την εκράτησα

Να μου τραγουδήσει πάλι την παρακαλώ

μήπως την ακούσει κι έρθει μέχρι το γιαλό.

Η μανούλα μου η γοργόνα η Μαγδαληνή

να της πω να του χαρίσει πάλι τη φωνή

Να μου πει τα μυστικά του και τα λάθη του

που τον κρύψαν απ' τους φίλους κι απ' τα πάθη του

Κι ύστερα να πλύνω τ' άστρα να του φέξουνε

νά 'ρθει πριν φανούν οι γλάροι κ' με κλέψουνε.

Πάνω σ' ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή

να μετράω τους πειρατές της κάθε χαραυγή

Και η μάνα μου δε βγαίνει κι ούτε φαίνεται

το τραγούδι μου στο κύμα μέσα πνίγεται

Την αγάπη να διαλέξω ή τη θάλασσα

απ' τις δύο ποια με πονάει δε λογάριασα

Κι έτσι ανάμεσα στις δύο τώρα αφήνομαι

μα καμιά δεν είναι δικιά μου και μαραίνομαι

Πάνω σ' ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή

να μετράω τα όνειρα της κάθε χαραυγή

Αυτά τα τραγούδια ξεκίνησαν να γράφονται γύρω στο ’88, στο νοικιασμένο σπίτι της Άλεξ, στη γειτονιά της Ακρόπολης. Όταν η σιωπή γεννούσε τους δικούς της ήχους, τα μπλοκάκια μου γέμιζαν με στίχους και πότε στην κιθάρα, πότε στο πιάνο γινόντουσαν τραγούδια. Οι πρώτοι που τα άκουσαν ήταν οι φίλοι μου. Ο Αντώνης, η Λίνα, η Αφροδίτη, η Ευγενία, ο Ηλίας, ο Πάνος και το αδερφάκι μου, ο Γιώργος. Οι άνθρωποι που με στήριξαν στην οδό Νεφέλης. Μετά ήρθε ο Σωτήρης και η παρέα γέννησε άλλους ήχους. Μου χάρισε και ένα cd της Πατρίσια Κας “Les hommes qui passent". Έγινε κι αυτό τραγούδι, απρόσμενα. Απρόσμενα ήρθε από το Νίκο και το τραγούδι του Τσιτσάνη.
Τους ευχαριστώ όλους και τους τα χαρίζω με την αγάπη μου.

Χαρούλα
Ιανουάριος ‘95

FitneZZ

Ο δρόμος προς το fitness είναι πάντα γεμάτος προκλήσεις και πρέπει να είναι κανείς ανοιχτός σε νέες φιλοσοφίες κυρίως στον τρόπο που φέρεται στο σώμα του και έτσι και στο τι του προσφέρει από άποψη θρεπτικών ουσιών που να το βοηθάνε να ζήσει, αλλά να μην το επιβαρύνουν. Άλλωστε, πόσο αξίζει μια στιγμιαία απόλαυση όπως είναι ένα γλυκό ή κάτι γευστικό αλλά βλαβερό, αν μένει στο σώμα σαν κάτι που του προκαλεί κακό παρά καλό;
Έτσι, όντας κι εγώ ανοιχτός να μάθω και να αλλάξω αυτά που κάνω στο σώμα μου, έψαξα να βρω αν υπήρχε κάτι ενδιαφέρον να δοκιμάσω που θα έκανε καλό στο σώμα μου.

Πράσινο τσάι

Είχα ακούσει και παλιότερα ότι το καλύτερο τσάι που μπορείς να πιεις είναι το πράσινο, αλλά δεν άντεχα ποτέ τα ζεστά ροφήματα και ήμουν πάντα fan του νερού το οποίο και πίνω σαν νεροφίδα, αλλά μια που αποφάσισα να δοκιμάσω κάτι καινούργιο, είπα να ενδώσω και να αρχίσω να πίνω κι εγώ τσάι. Ειδικά σε μια χώρα όπως η Βρετανία όπου όλοι πίνουν τσάι όλη την ώρα (ειδικά στη δουλειά, νομίζω ότι οι περισσότεροι περνάνε μεγαλύτερο χρόνο στην κουζίνα ετοιμάζοντας το τσάι τους, παρά στο γραφείο τους δουλεύοντας) δεν άντεχα με τίποτα όλη αυτή την τρέλα να κάνεις το τσάι σου με το που θα έρθεις στη δουλειά και να τους βλέπω όλους να πηγαινοέρχονται κάθε τρεις και λίγο με τις κούπες τους.
Τέλος πάντων, διάλεξα κι εγώ ένα πράσινο τσάι στο σούπερ μάρκετ για να δοκιμάσω. Η πρώτη εντύπωση ήταν δεν μπορούσα να το πιω και ήταν σαν να κατάπινα γράσο. Με τον καιρό η γεύση του συνηθίζεται και είναι καλύτερα αν αγοράσεις ένα ακριβότερο τσάι γιατί είναι σχεδόν εγγυημένο ότι θα είναι καλύτερης ποιότητας. Οι λόγοι που με έκαναν να συνεχίσω να το πίνω παρ’όλη την όχι και τόσο ‘εύκολη’ γεύση του ήταν όλες οι ευεργετικές του ιδιότητες που διάβαζα ότι έχει. Η έρευνα που έκανα για τις ευεργετικές ιδιότητες του πράσινου τσαγιού λένε:
- Επιστημονικές έρευνες αναφέρουν τις ευεργετικές επιδράσεις του πράσινου τσαγιού στην πρόληψη του καρκίνου και των καρδιαγγειακών νοσημάτων και στον έλεχγο της χοληστερόλης, ενώ συμβάλλει και στην καλή υγεία του συκωτιού.
- Το πράσινο τσάι παρασκευάζεται μέσω αποξήρανσης των φύλλων που συλλέγονται από το φυτό Camelia sinensis, το οποίο είναι πλούσιο σε πολυφαινόλες (αντιοξειδωτικές ουσίες). Τα αντιοξειδωτικά είναι φυσικά συστατικά που συμβάλλουν στην καταπολέμηση των βλαβερών για τον οργανισμό ελευθέρων ριζών οξυγόνου, οι οποίες πιστεύεται ότι προκαλούν ασθένειες, όπως ο καρκίνος και τα καρδιαγγειακά νοσήματα.
- Επιστημονική έρευνα που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Cancer αναφέρει ότι η κατανάλωση πράσινου τσαγιού μειώνει κατά 50% τον κίνδυνο για εμφάνιση γαστρίτιδας, που θεωρείται ότι προηγείται πολλών περιστατικών καρκίνου του στομάχου.
- Άλλη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό Mutation Research αναφέρει ότι η κατανάλωση περισσότερων από δέκα φλιτζανιών πράσινου τσαγιού την ημέρα καθυστερεί σημαντικά την ανάπτυξη του καρκίνου, σε σύγκριση με την κατανάλωση λιγότερων από 3 φλιτζάνια την ημέρα. Στις γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα, η εκδήλωση του καρκίνου καθυστέρησε για περισσότερα από 7 χρόνια. Στους άνδρες, τα αποτελέσματα ήταν πιο μετριοπαθή, αλλά με εξίσου σημαντική καθυστέρηση: περισσότερα από 3 χρόνια.
- Μέχρι σήμερα, έχουν γίνει περισσότερες από 30 επιστημονικές έρευνες που διερευνούν την επίδραση της κατανάλωσης πράσινου τσαγιού στον κίνδυνο για καρκίνο. Βάσει των περισσοτέρων από αυτές αποδεικνύεται ότι το πράσινο τσάι μπορεί να συμβάλει στην προστασία απέναντι σε διάφορες μορφές καρκίνου, όπως αυτές που επηρεάζουν το παχύ έντερο, το στομάχι, τον οισοφάγο, την χοληδόχο κύστη και το πάγκρεας.
- Πιο συγκεκριμένα, έρευνα που δημοσιεύτηκε στο British Medical Journal αναφέρει ότι η κατανάλωση πράσινου τσαγιού σχετίζεται με χαμηλότερα επίπεδα χοληστερόλης και άλλων βλαβερών λιπιδίων του αίματος, γνωστά ως τριγλυκερίδια.Είναι αξιοσημείωτο ότι όσοι πίνουν πράσινο τσάι έχουν και υψηλά επίπεδα HDL "καλής" χοληστερόλης, η οποία συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα και εγκεφαλικά.
- Επιπλέον, σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες που δημοσιεύτηκαν πέρσι στο Journal of Nutritional Biochemistry, το απόσταγμα πράσινου τσαγιού συμβάλλει στην προστασία της χοληστερόλης από καταστροφικές αλλαγές (οξείδωση), οι οποίες πιστεύεται ότι συμβάλουν στην προδιάθεση για απόφραξη των αρτηριών.
- Άλλο όργανο του σώματος που φαίνεται να επηρεάζεται θετικά από τις ιδιότητες του πράσινου τσαγιού είναι το συκώτι. Η λειτουργία του συκωτιού ελέγχεται συχνά με εξετάσεις αίματος, που καταμετρούν τα επίπεδα ενζύμων στο συκώτι.Τα επίπεδα αυτών των ενζύμων είναι συνήθως αυξημένα σε περίπτωση ασθένειας στο συκώτι. Η ίδια έρευνα που αναφέρεται στη σχέση πράσινου τσαγιού και μειωμένης χοληστερόλης αποδεικνύει και ότι το πράσινο τσάι μπορεί να μειώσει τα επίπεδα των ενζύμων στο συκώτι.

Διαβάζοντας όλα αυτά ένιωσα ότι αξίζει να συνεχίσω να το πίνω, μια που δεν μπορεί όλα αυτά να είναι φούμαρα. Και ευτυχώς βρήκα διάφορες ‘προσμίξεις’ που βάζουν σε διάφορα πακέτα ανακατεύοντας το πράσινο τσάι με λεμόνι ή ρόδι ή cranberry και κάνουν τη γεύση του πιο ‘υποφερτή’ και την εμπειρία της πόσης του πιο ευχάριστη.

Δείκτες θερμίδων/λίπους/υδατανθράκων στα τρόφιμα

Δεν ξέρω αν αυτό έχει έρθει και στην Ελλάδα, δεν το πρόσεξα, αλλά στην Αγγλία όλο και περισσότερα προιόντα που προορίζονται προς βρώσιν έχουν επάνω τους ένα σύστημα δεικτών όπως τα φανάρια για να καταλαβαίνεις με τη μία βλέποντας το σήμα, πόσο καλό ή κακό κάνει στην υγεία σου, χωρίς να αρχίσεις να διαβάζεις τα νούμερα και σε πιάσει ζάλη.

Έτσι λοιπόν έχουν ένα κύκλο χωρισμένο σε 5 μέρη: θερμίδες, λίπη, κορεσμένα λίπη, αλάτι, ζάχαρη. Καθένα από αυτά τα μέρη μπορούν να έχουν ένα από τα παρακάτω χρώματα:
Πράσινο – εντάξει
Πορτοκαλί – κοντά στο επιτρεπτό όριο
Κόκκινο – άνω του επιτρεπτού

Βλέποντας λοιπόν αυτό τον κύκλο πάνω στα προϊόντα, ξέρεις τι σε περιμένει αν φας και παίρνεις τα μέτρα σου.
Βοηθάει πολύ να κάνεις επιλογές στο τι θα αγοράσεις από το σούπερ μάρκετ όταν θες ένα σνακ και παίζει η βιόλα, ώστε να σαβουριάσεις μεν, αλλά χωρίς να νιώθεις τύψεις.

FitneZZ story: Roudi

Να’μαι κι εγωωω… Είπα να περάσω να σας πω και τα δικά μου σκαμπανεβάσματα, δηλαδή όχι τα δικά μου αλλά της ζυγαριάς μου! Όταν ήμουν μικρούλι, ήμουν αρκετά αδύνατος και η αλήθεια είναι ότι δεν πολυ-έτρωγα. Σιγά σιγά όμως έβαζα λίγα κιλάκια από εδώ λίγα από εκεί, σταμάτησα και το μπάσκετ και έτσι φτάνω στο γυμνάσιο με ένα ευκαταφρόνητο φορτίο. Ακριβές αριθμό δεν θυμάμαι είναι η αλήθεια. Κατά καιρούς έκανα κάποιες προσπάθειες για να χάσω μερικά κιλά αλλά μετά από λίγο καιρό τέρμα. Να μην τα πολυλογώ έτσι πέρασε ο καιρός και φτάσαμε στο λύκειο. Εκεί αφέθηκα λίγο παραπάνω, να φταίει το κλίμα; Να έφταιγαν τα αρχαία που δεν τα χώνευα; Δεν ξέρω. Και ούτε λίγο ούτε πολύ αποφασίζω μια μέρα να ζυγιστώ. Ε δεν ήταν και τόσο εύκολη απόφαση είναι η αλήθεια. Ζυγιζόμουν στον καθρέπτη με το μάτι, αλλά και πάλι μόλις αντίκρισα τη ζυγαριά να γράφει τον μαγικό αριθμό «Ένα-Μηδέν-Πέντε» (105) μου ήρθε κάπως, σαν αριθμός του super3 ήταν (βλ.ΟΠΑΠ) . Έτσι αποφάσισα λοιπόν να ξεκινήσω δίαιτα… γράφτηκα γυμναστήριο όπου και πήγαινα έξι μέρες την εβδομάδα, ακόμα και με καύσωνα. Μια μέρα η γυμνάστρια δεν ήθελε να κάτσω μην πάθω τίποτα από τη ζέστη, πήγαινα και κατάμεσήμερο Κάπως έτσι τελειώνει το καλοκαίρι και εγώ σταδιακά είχα κατεβεί από τα 105 κιλά κοντά στα 87 περίπου. Είχα αρχίσει ήδη να νιώθω πιο άνετα, αν και είχα ακόμα δρόμο μπροστά μου. Το χειμώνα όμως ξαναφέθηκα… ναι, έλεος το ξέρω αλλά τι να κάνω. Με αποκορύφωμα τη πρωτοχρονιά όπου έβγαλα φώτο με τη Καιτούλα (ναι τη γνωστή). Πάω σπίτι μου και αντι να βλέπω τη Καιτούλα έβλεπα εμένα που το ένα μου μάγουλο ήταν τα 2 δικά της (ναι ήταν αδύνατη τότε!) και του Σχοινά μαζί. Έτσι λοιπόν ξανάζυγίστηκα και είδα ότι είχα ανεβεί στα 95 κιλά. Από τότε λοιπόν πείσμωσα για τα καλά και ασχολήθηκα πιο σοβαρά. Κόψαμε τα γλυκά, κόψαμε τα λεωφορία και τα ταξί και πηγαίναμε με τα πόδια παντού, για καμιά βδομάδα έτρωγα μόνο σαλάτες. Μόλις τέλειωσαν οι Πανελλήνιες πήγα και πάλι γυμναστήριο και έτσι φτάσαμε ως εδώ. Που εδώ; Στα 75 κιλά. Αν κάνουμε τον λογαριασμό («Τι θέλουνε τα μάτια σου» πλατινένιο) έχουμε μείον 30 κιλά. Και τώρα προσπαθούμε να χάσουμε άλλα 5-6. Και να εστιάσουμε στη γυμναστική (Συμβουλές δεκτές) Το μόνο αρνητικό της υπόθεσης είναι ότι απέκτησα ένα κουσούρι. Βλέπετε πριν τη δίαιτα μου δεν ασχολιόμουν και πολύ με την εμφάνιση μου. Μια φορά δεν είχα βρει και τζιν στο νούμερο μου. Βασικά δεν υπήρχε νούμερο για μένα και έτσι μου έμεινε απωθημένο και ακόμα ξεσπάω στα καταστήματα του Ηρακλείου. Μπλούζες, παπούτσια... confessions of a shopaholic που λένε; Πάλι καλά που δουλεύω. Αυτή που λέτε ήταν η fitnezz ιστορία μου… θα σας έδειχνα και καμιά παλιά φωτογραφία μου, αλλά προσποιούμαι ότι δεν υπάρχουν.

Cinema² - Ice Age 3 Dawn of the dinosaurs

Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΕΤΩΝΩΝ - Η ΑΥΓΗ ΤΩΝ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΩΝ

Μετά από 2 πολύ επιτυχημένες ταινίες το Ice Age (ή αλλιώς ‘Η εποχή των παγετώνων’) έρχεται ξανά στη μεγάλη οθόνη με μια τρίτη δόση!

Έχοντας περάσει πολύ καλά βλέποντας τις πρώτες δύο ταινίες, ήθελα πολύ να δω και την τρίτη! Είχα την επιλογή να το δω και σε 3D μάλιστα, οπότε επέλεξα την τρισδιάτατη έκδοσή του, έτσι για το κάτι έξτρα.

Η ταινία βλέπει τον Mani και την Ellie να είναι πλέον ζεύγος και μάλιστα η Ellie εγκυμονεί πλέον. Η παρέα είναι όπως την αφήσαμε, με τον Sid να είναι όπως πάντα στην κοσμάρα του και τον Diego αυτή τη φορά να αποφασίζει ότι η πολλή οικογενειακή ευτυχία τριγύρω του δεν είναι ό,τι του ταιριάζει και ότι θέλει να αφήσει την παρέα και να τραβήξει τον μοναχικό του δρόμο.

Ο Sid όμως απλά αποφασίζει να φτιάξει την δική του οικογένεια όταν βρίσκει μέσα σε ένα υπόγειο σπήλαιο 3 τεράστια αυγά και θέλει να τα υιοθετήσει! Τα αυγά σπάνε και από μέσα βγαίνουν... 3 δεινοσαυράκια! Παρ’όλο που οι δεινόσαυροι υποτίθεται είχαν ήδη εκλείψει, οι δημιουργοί της ταινίας τους ξαναφέρνουν στην εποχή των παγετώνων και για να πω την αλήθεια, εγώ προσωπικά θα τους συγχωρήσω, μια που η ταινία έχει πολύ πλάκα! Όταν η μαμά δεινοσαυρίνα κάνει την εμφάνισή της ψάχνοντας τα παιδιά της, η περιπέτεια αρχίζει!

Ένας νέος χαρακτήρας επίσης έρχεται στην παρέα και έχει πραγματικά πολλή πολλή πλάκα και είναι ο Buck, που του δίνουν βρετανική προφορά σε αντίθεση με τους υπόλοιπους χαρακτήρες με την αμερικάνικη προφορά.

Και για το τέλος, ο πανταχού παρών Scrat είναι ακόμη εδώ κάνοντας τα πάντα για να κρατήσει το αγαπημένο του βελανίδι, παρόλο που αυτή τη φορά στο διάβα του βρίσκει το θηλυκό ανάλογό του και το τι συμβαίνει μεταξύ τους βγάζει πολύ γέλιο!

Με λίγα λόγια, προτείνω ανεπιφύλακτα την ταινία και όποιος τη δει ελπίζω να γελάσει όσο εγώ! Και αν μάλιστα τη βρείτε σε 3D, δείτε τη!

8/10